Rond als de wijnvlek van eergister .............

op het vuile tafelblad
spelen gouden druppels zonlicht
op het koude tegelpad
en de rimpels in de vijver
en het vangnet van een spin
zijn allemaal maar cirkels
zonder einde of begin
en de tijd verslijt de dagen
met de wijzers van de klok
die de uren traag vermalen
heel geruisloos, zonder schok
's Avonds als je door je wimpers
soms de zon ziet ondergaan
in een feest van gele vonken
die in bloei lijken te staan
en de sterren op je netvlies
trekken strepen in de lucht
maar zodra de nacht weer nadert
slaan je dromen op de vlucht
door een klok met kromme wijzers
die de tijd in stukken maalt
ligt de zomer weer aan flarden
want de klok heeft niet gefaald